拼音tì jù
注音ㄊ一ˋ ㄐㄨˋ
繁体惕懼
词性
⒈ 戒惧。
⒈ 戒惧。
引《吕氏春秋·慎大》:“汤 乃惕惧,忧天下之不寧,欲令 伊尹 往视 旷夏。”
《易·乾》“夕惕若厉” 唐 孔颖达 疏:“虽至於夕,恆怀惕惧。”